منم میتونم عکسمو با عشقم بذارم زیرش بنویسم همین الان یهویی !!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
اما بقیه عشقام میفهمن خون و خونریزی میشه ...
میفــــهمییییی؟؟؟ خون و خونریزی .....
منم که طرفداره صــــــــــــلـح ^ــــــــــــ^

ﺗﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﺳﻬراب
ﻗﺎﯾﻘﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ !!!
ﺑﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺍﺯ ؟
ﻧﻮﺡ ﺍﮔﺮ ﮐﺸﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﻋﻤﺮﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ،
ﺑﺎ ﺗﺒﺮ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺶ ﺑﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺳﺎﻟﯿﺎﻥ ﻃﻮﻝ ﮐﺸﯿﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﻣﺎ ﺳﺎﺧﺖ
ﭘﺲ ﺑﮕﻮ ﺍﯼ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺷﻌﺮ ﻧﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ .
ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﻗﺎﯾﻖ ...
ﯾﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻔﺘﯽ : ﺗﺎ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺴﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ
ﮐﺮﺩ ؟
ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ؟ !
ﺑﺎ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺑﺎﺷﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ !!
ﻭﺭﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﻭﺳﺨﻦ ﯾﮏ ﺧﯿﺎﻝ ﭘﻮﭺ
ﺍﺳﺖ ...
ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻣﯿﮕﻔﺘﯽ ﺗﺎ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺴﺖ
ﺣﺴﺮﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺭﺩ ﺟﻤﻠﻪ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﺑﻮﺩ .
ﺗﻮ ﺑﺒﺨﺸﻢ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺷﻌﺮﺕ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ
ﺁﻭﺭﺩﻡ ،
ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻡ
ﺑﺨﺪﺍ ﺩﻟﮕﯿﺮﯾﻢ
ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺯﺧﯿﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﯾﺎ ﺑﺨﺪﺍ ﺩﻟﮕﯿﺮﯾﻢ
ﺑﺨﺪﺍ ﻣﺎ ﺳﯿﺮﯾﻢ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﭘﯿﺮﯾﻢ ،
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﯾﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﺍﺳﺖ

تاسوعا یعنی عباسِ علی.
عشقِ عباس به مولایش فقط حسی برادرانه نبود عشقی خدایی بود.
تاسوعا! چه دیر می گذری!
یارانِ عاشق تاب ندارند، کمر خمیده ی حسین را پس از عباس نظاره گر باشند
و اشک و آه زینب را ببینند و
فغان کودکان و طفلان را بشنوند.........

خوردی زمین و حیثیت لشکرم شکست

اصلی ترین ستون خیام حرم شکست

فریاد های «انکسری» بی دلیل نیست

در اوج درد تکیه گه آخرم شکست

از ناله های «یا ولدی» در کنار تو

معلوم شد که باز دل مادرم شکست

درد مرا فقط پدرم درک می کند

دیدم چگونه بال و پر جعفرم شکست

ساق عمود در سر تو گیر کرده است

نعره زنم که وای سر حیدرم شکست

تو در میان علقمه از پا نشستی و

در بین خیمه ها سپر خواهرم شکست

وقتی عمود خیمه کشیدم سکینه گفت:

دیدی غرور ساقی آب آورم شکست

آن شب که سوخته ها همه دور زینب اند

گوید عمو کجاست ببیند سرم شکست

وقتی شتاب سیلی و مرکب یکی شدند

هر جفت گوشواره، زیر معجرم شکست

یا حـسـین غریب ماבر تویے ارباب בل من

یـہ گوشـہ چشم تو بسـہ واسـہ حل مشڪل من
اونے ڪـہ تنهاے تنهاست בلش از همـہ بریـבہ
اونے ڪـہ واسـہ یبارم هنوز آقاشو نـבیـבـہ
تموم خواب وخیالم توے بین الحرمینـہ
یـہ طرف آقا ابوالفضل یـہ طرف شاهم حسین